Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Age sane, inquam. Sed quot homines, tot sententiae; Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Suo genere perveniant ad extremum; Non igitur bene.

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse
non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?

Disserendi artem nullam habuit.

Verum audiamus.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Reguli reiciendam;

Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Nihil sane.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Quid vero?

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Neutrum vero, inquit ille. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Omnia peccata paria dicitis. An tu me de L. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

• Hoc tu nunc in illo probas.
• A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
• Bonum integritas corporis: misera debilitas.
• Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
• Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
• Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

1. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
2. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
3. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
4. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.
5. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.